Перейти к содержимому 
Ұмытпаймын барыңды…
Ыстық отқа салмашы тек жанымды,
Күйдірмеші мені отқа жалынды.
Қанша алтын қанша күміс жауса да,
Ұмытпаймын әр кез сенің барынды.
Көзімді ашу қиын болды бұл жалғанда,
Я ЖАРАТҚАН кешірші тек барғанда.
Барамынғой ертелі – кеш алдыңа,
Өлмейтін жан болмайды ғой жалғанда.
Қолдай көрші сақташы тек арбаудан,
Сақтайгөрші өтірік пен алдаудан.
Тырысамын соңғы демім қалғанша,
Жұмаменен бес уақыттан қалмаудан.
Бұл дүние байладығой көзімді,
Қаранғыдан көре алмаймын өзімді.
Қас түнек боп сезе алмайтын жүрегім,
Таниды тек Я ЖАРАТҚАН ӨЗІНДІ…
Айыбым бар, күнәлімін пендемін,
Дүниеге кіршіксіз боп келгенмін.
Тырысамын айыбымды жууға,
Я ЖАРАТҚАН тек өзіне сенемін…
