Перейти к содержимому 
Айқын – Жалаң аяқ
Төпеп тұрған нөсергеде қарамай-ақ
Бір қыз кетіп бара жатыр жалаң аяқ
Жалтыраған әп әдемі топылайын
Кім біледі жауыннан да барады аяп
Еске түсіп кеткені ме бала кезің
Елең қылмай ешкімді де барады өзі
Жалаң аяқ жүргеніндей дала кезіп
Еркін ұстап барады өзін
Қайырмасы:
Фию пье ну зи тоң
Жастық шағымдай ғайып боп
Жө вөз әли дөмөм
Кеудемде жандырып от
Шыт көйлегі жабысқанда кеудесіне
Қарамасқа қоймайды ғой көрмесіңе
Жалаң аяқты сиқырға қарап тұрып
Жалаң аяқ жастығым да келді есіме
Қара да тұршы қайтесің қара да тұр
Бұлаң еткен бұл сурет те қалады ақыр
Жалаң аяқ балтыры жалт-жұлт етіп
Ғайып боп жастық бара жатыр
