Әні: Мұрат Қабылов
Сөзі: Рамазан Амантай
Күліп оянуға, жүрек жетпей жұмсақ
Өмірбаяныма, қарап көрдім бір сәт
Біреумен қоштастым мен сүйгенмен ол сенбей
Біреумен достастым ол сүйгенмен мен сүймей
Күліп оянуға сезім жетпей тәтті
Менде баяғыда сүйгім келген қатты
Адамым табылмай көктемнен де күзден де
Сүюден сезімнен үмітімді үзгенде
Жанарың лаулап, жүректі жаулап
Сен қайдан кеп қалдың
Махаббаттың тосын сыйы
Көргім келеді жиі
Көңілдің көтеріңкі күйі
Бақытымның үйі
Жанашырым-ау, жарық айым-ау сен
Жан жүрегім-ау махаббатым сен
Тосын сыйы
Көргім келеді жиі
Көңілдің көтеріңкі күйі
Бақытымның үйі
Жанашырым-ау, жарық айым-ау сен
Пішімтайым-ау сары майым-ау
Пішін айым, тәтті махаббатым
Бірақ бұрын соңды
Сөйлессем де кіммен
Кездесулер соңғы
Бітуші еді мұңмен
Сол үшін өзіме кінә артқаның бекер ғой
Өзгелер өзіңдей сүйе алмаған екен ғой
Жанарың лаулап, жүректі жаулап
Сен қайдан кеп қалдың