Buni hayot deydi unda armon ko’p
O’rtamizni bilmagan axli nodon ko’p
Suyib turib kuyib yurgan insonsan
Ko’ksimda fig’onsan kechikkan ko’ngil .
Yolg’iz afsus chekib tanho yig’laysan
Kiprikda marjonsan kechikkan ko’ngil
O’zinga ham axir o’zing sig’maysan
O’rtangan bir jonsan kechikgan ko’ngil.
Buni hayot derlar sanatsiz bo’lmas
Fitnasiz dunyoyu faryodsiz bo’lmas
Ko’ksimda fig’onsan sevgisiz bo’lmas
Adashgan mehmonmiz adashgan ko’ngil.
Kechikgan ko’ngil
Bir quruq yonadi o’t olsa tuqay
Har kim ham o’zicha kun kurib o’tgay
Lekin sen baribir dunyoga o’gay
Adashgan mehmonsan kechikkan ko’ngil.
Umidni so’ndira taqdirning kori
Hijrondan titraydi yuraklar zori
Iloj suyganinh birovning yori
Kun kurmay hazonsan kechikkan ko’ngil.
Buni hayot derlar sanatsiz bo’lmas
Fitnasiz dunyoyu faryodsiz bo’lmas
Ko’ksimda fig’onsan sevgisiz bo’lmas
Adashgan mehmonmiz adashgan ko’ngil.
Kechikgan ko’ngil
Buni hayot derlar sanatsiz bo’lmas
Fitnasiz dunyoyu faryodsiz bo’lmas
Ko’ksimda fig’onsan sevgisiz bo’lmas
Adashgan mehmonmiz adashgan ko’ngil.
Kechikgan ko’ngil