Перейти к содержимому 
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?
Жанымның жыртып ақ шүберегің
Дертіңе дауа тапшы демедің
Өтірік күліп өмір сүрем деп
Өкініп тұрып жақсы көремін
Көрінген едің шуақтай маған
Шөлдесең жаным бұлаққа айналам
Күйбенім қанша қан жылатса да
Сүйгенін бірақ жылатпайды адам
Мен сені құшқан ұлы түн қайда
Оның да ертең күні тумай ма
Ес түссіз сүйген есер шағымда
Ұмыт дейсің бе, ұмыту қайда
Мен сені құшқан ұлы түн қайда
Оның да ертең күні тумай ма
Ес-түссіз сүйген есер шағымда
Ұмыт дейсің бе, ұмыту қайда
Іңкәр сезімге бөленбей қалам
Мұның шалғадын өлеңдей маған
Жұлдыз көрінсе айдын жанынан
Есімін олқып өлердей болған
Түн мені тағы ойға батырды
Шығардым жалғыз ойланатынды
Құдайда шебер ұмытпасын деп
Аспанға жазып қойған атыңды
Жақсы көрем деп жиі алдайсың ба
Жан тәніңменен сүйе алмайсың ба
Менің жүрегім кешірімді ғой
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?
Жақсы көрем деп жиі алдайсың ба
Жан тәніңменен сүйе алмайсың ба
Менің жүрегім кешірімді ғой
Өз жүрегіңнен ұялмайсың ба?
