Перейти к содержимому 
М. Түсіпбаева — Мен сені іздегенмін
Мен сені ғұмыр бойы іздегенмін,
Табудан үмітімді үзбегенмін.
Сенбесең, үңіл менің іздеріме,
Сауырын соқпақ еткен, жүзбенен мұң.
Қ-сы:
Жан едім жапан түздің киігіндей,
Жүр едім жарсуатқа, үйірілмей
Жаным-ау алдың баурап
Жаным-ау алдың баурап, иірімдей.
Бозартып, көңілімнің көшкіні еткен,
Басымнан талай-талай- көшті көктем.
Тамшы боп тереземді қаққақн сонда
Дүрсілін жүрегімнің естімеп пе ең?!
Қ-сы:
Құшағың қарсы алдымнан тұрса да ұшып,
Өзгеге болмап едім, мұнша ғашық.
Сәлемің сенің ғана серпілтеді
Көңілім көп нәрседен жүре жасық.
Қ-сы:
Қимай сені барамын
Ұнаттың сен де мені нәзік гүлге теңеп,
Ұнаттым мен де сені шуақ күнге теңеп.
Қыс келіп, көктем өтті,
Сол бір сезім текке кетті,
Өмір өкпелетті мені.
Қайырмасы:
Мұңлы жаңарың,
Жоқ қой амалым.
Қош бол, бақыт құс,
Қимай сені барамын.
Сүйіп едім мен сені, сезім тербеп еді,
Сүйіп едің сен мені, тағдыр бөлмеп еді.
Күн суып, ыстық арман,
Сар жапырақ түсті жалған,
Құстай ұшты арман алыс.
Қайырмасы.
Жанымды гүлге бөлер саған сенем, көктем,
Қүстарды әнге бөлеп қайта келер көктем.
Аялдамас қыста өтер,
Жаңға салқын ызғар өтер,
Көктем келер, көктем
