Перейти к содержимому 
созу/обону : Зарлык Камбаралиев
Кайталанган,окшош кундорум
Кундо жумуш,кайра уйдомун
Тажаганда таштап озумду
Кайра суйродум
Жамайын деп жыртык жеримди
Төгүп жүрөм маңдай теримди
Сабыр менен бууп үйрөндүм
Бышык белимди
Буйруп койгон экен бактыма
Моюн сунуп койгон шартыңа
Ырыскымды термелеп журом
Сенде Москва
Жазып койгон экен бактыма
Жашым тогуп,жаздык астына
Жакындарым сагынып журом
Сенде Москва
Кылыгына тойчу кез келип
Эзилбедик,эркелетпедик
Оз балдарын сагынып жургон
Барбы менчелик
Сенде журуп өгөй баладай
Бир урунуп,бирде кагылдым
Өз уйум,өлөң төшөгүмдун
Жытын сагындым
Бул күндөр да өтөр-кетер деп
Ана кетем,мына кетем деп
Арабасын суйроп турмуштун
Жүрөм чет элдеп
Эки коздун жашын кылгыртып
Бироо кетсе ээрчигин келет
Мен да бир кун,Кош бол Москва
Дечу кун келет
