Перейти к содержимому 
Тарту ғып бізге Тәңірім берген,
Ауыл сыйлыққой ұққанмын.
Бейнеттің талай ауырын көрген,
Ашылды бүгін бұлттан күн.
Жақынға болсын қадірім деумен,
Ауылдан ұзап шыққанмын.
Ауыл аймағымды,
Бота тайлағымды,
Сауық сайранымды сағындым.
Шыбықпен жүріп қой кезек қылып бағатын,
Сол кезде бәрі уайымсыз мұңсыз болатын.
Әжемнің құртын мәзір ғып,
Атамның мұртын әзіл ғып,
Дудар-ай әнге салатын,
Жүрегімнің де жүрегі барғой тек ауылым деп соғатын!
Көрінген жанға сәлем беретін,
Тәрбиесі еді ауылдың.
Дәлелдемеяқ дәлелденетін,
Шын адалдығы бауырдың.
Мойындаңдаршы жүректеріңде,
Ауылдарың бар бәріңнің.
