Көздерің сұлу қап-қара,
Көргенде жүрек апқала.
Жүріп-ай кеттің, сен неге,
Кеттіңбе жүрек толғанып-ай
Пейілің сенің ақ пейіл,
Өзіңді сүйіп жан гүлім.
Жымыйып қойсаң қаракөз,
Көңілім, толқиды қайтейін.
Көрінбесең күйеді аспаным,
Армандауымда қалғаным.
Менсінбей кеттің сен неге,
Тағдырға барма жазғаным.