Әлде мен оны күтіп жүре берейін ба?
Кешкі Алматы… Әсем Алматы…Маусымнын 27-сі.Мен құрбым Алуа екеуміз фемили паркінен қайтып келе жатқанбыз, аялдамаға келгенде Алуа бір жігітпен амандасты және сол жігіт екеумізді таныстырды да автобусқа жүгіріп мініп кетіп қалды.Ал ана жігіт екеуміз түкке түсінбей тұрып қалдық.Өзі сүйкімді екен.Аты Думан.Танысқан кездің өзінде ақ оған деген алғашқы сезім пайда болды.Бірақ көңіліме алмауға тырыстым.Екеуміз тез тіл табысып кеттік.Отыратын автобусымыз да бір болып шықты,содан екеуміз автобуста да әңгімелесіп отырдық.Мен өзімнің аялдамамнан түсіп қалдым,ал менің ойым,жүрегім сол автобуста кетіп барады.Ол менің үйімнің тел ном алған.сол күні кешке хабарласты.Осылай хабарласулар жйілей бастады.Жұмысынан келе салып маған хабарласатын болып,бір бірімізге қатты бауыр басып қалдық,кездесудің сәті түспей жүрді.Мен оған сот ном бердім,ағам армияға кетпестен бұрын маған тастаған сотка еді.Содан бір күні Думан маған звондайды екен соткаға.Сонда менің атым шығудың орнына Макс деген ат шығып тұрады.Ешнарсе түсінбеген Думан маған үйге хабарласып менен Макс деген кім екенін
сурайды мен еш саспастан ағам деймін ол сене алмайды.Мен сотка туралы барлығын түсіндіріп бердім.Ол жаздың соңғы күндері болған. ал ағам армияға көктемде кеткен.Барлығын анықтап қарасақ менің ағам мен Думанның ағасы айрылмас достар екен.Содан Думан екеуміз әлі де сөйлесіп жүрдік.Мен қыстың кезінде оған сезімімді жәй ғана білдіріп едім,ол Макс армиядан келсін,сөйлесейін екеуміз жайлы,аз ғана күте тұр деді.Күттім, шыдадым…Ағам да келді.Бірақ ағам келгелі Думанды жоғалтып алдым.Білмеймін олар не жайында сөйлескенін.Сол кеткеннен мол
кетті.уакыт өте берді.Мен басқа жігіттермен кездестім,бірақ Думан есімнен кетпей қойды.Басқаны сүйіп тұрғанда, жазықсыз адамдырды алдағым келмеді,өтірік сүемін деп.Ешқайсысы Думанға жетпейтін.Уақытым тек үмітпен өте берді.Анда санда агентте сөйлесіп жүрдік.11 сыныпта тек тестке дайындалумен уакытым калай зымырап өткенін байқамадым.Сағыныштан жарылып кете жаздаймын.Үмітімді сонда да үзбедім. Тестті аман есен тапсырып шыктым.Жаздың кезі болды.Өзім шыдай алмай сені сағындым деп агентте жаздым.Содан бастап біз қайтадан жақсы сөйлесе бастадық.Мені не өзгеге не өзіне қимайды.Неге мені тастап кеттің деп сұрасам, Макстан ұялдым дейді.Осылай ағам менің махаббатымды өшіріп тастады.Жарайды,бұған да көндім.Уақыт өте берді. Бір күні мен ағамның үйінде 1 аптадай тұратын болдым жалғыз.Туған күнім де осы үйде өтетін болды.Бірақ ешкімді шақырғым келмеді.Тек жақын құрбыларымды шақырдым.Отырып Думанды үйге қонақ етуді ойладым.Қазір Рамазан айы ғой.Аузынды осы уйден аша сал деп шақырып алдым.Ол келіп, екеуміз шай-тамақ іштік. Оны көргеніме қуаныштан жарылып кете жаздадым.Толып кеткен, бірақ өзіне жарасады.Оның барлық жері ұнайды.Сол күні менен асқан бақытты қыз болмады ау шамасы.Қуанғаным соншалық,ваннаға барып күліп-күліп аламын да Думанның қасына келемін.Оның сарғыш реңді жүзіне қарап отырудың өзі бақыт болды.Көп сөйлестік.Бір бірімізді шын сағынған сияқтымыз.Ойнадық,күлдік,қалжыңдадық.Уақыт тез өтіп барады.Саг түнгі 11 болып калғанда Думан үйіме қайтамын деді.Көзімнен жас шығуға аз ақ қалды.Оны қалшы деп көндірдім.Ол қалды.Залға кіріп тв қарап отырдық диванда.Сосын мен жерге жатуды ұсындым диванда көрпен ұнамайтын маған. Сөйтіп екі адамдық көрпеге жаттық тв қарап. кино біткен соң ұйықтаймын деді. мен дұрыстап төсек салып берейін десем көнбеді.Сол жерге жатып қалды.Менен қайда жататынымды сұрады, мен қобалжығаннан ана жаққа дедім қай жақ екенін өзім де білмеймін. Осында жата берші дегенде журегім тез тез соғып кетті.Жарайды деген бір ақ ауыз сөз айта алдым.Қасында жатамын деп тек арманым болушы еді.Бетіне қарап сағынышымды басып алайын дедім.Өзі бірінші қолымнан ұстағанда 62тамыр,12 мүшем толығымен сезінді.Бір қолымнан ұстағанның өз
іне бақытты болдым.Өмірімде бұлай өзімді бақытты сезінбеппін.Жакындасып,кушактасып жаттык. Тәтті сезімге де беріліп барамыз,бірақ өз-өзімізді тоқтата білдік.Соған қуанамын.Мен оны сүйгендіктен беріліп қоямын ба деген қорқынышты ой болды.Думан жол бермеді ондайға.Себебі ол таза жүректі жігіт еді. Оган 2 жылдан бері өлердей ғашық екенімді және ұмыта алмағанымды айттым,бұрында да сен үйленгенше мен сені күтемін деп айтатынмын,ал ол үнсіздікпен жауап беріп отырды.Уақыт өтпесе екен деп тіледім.Сәресіне тамақ дайындап қойып Думанды ояттым.Екеуміз тағы жас отбасы сияқты отырдық.Таңертең қайтадан бірге құшақтасып ұйқтадық. Бұл өмірімдегі ең естен кетпес туған күн мен түнім болды. Жанымда жатқан бірінші жігіт Думан өзің екеніңді білсең ғой. Ғашықпын және бақыттымын деп айқайлағым келді 6 шы этаждан.Бірақ қуанышым ұзаққа созылмай ол ертесіне үйіне қайтты.Мен қала бердім.Жүрегім солқылдап қимастықпен жылап тұр.Амал жоқ.Тағдыр екеумізге бірге болуды бұйырмаған сияқты. Ол тағы да жүрегімді қосып алып кетті. Енді не болады?Тағы кездесеміз ба жоқ па? Санамда қалған сансыз сұр ақтарға жауап айтпай кетіп қалды. Мен қалдым және менің үзілмес үмітім…Сүйемін, жаным Думан, тек сені сүйіп өтемін, саған деген маххаббатымды сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес, тек сезіне білсең ғой….Жоқ бұдан былай мүлдем сөйлеспей ақ қояйықшы, мен сені жібердім,бақытты бол деп айтсам ба екен?Айтыңыздаршы?Әлде мен оны күтіп жүре берейін ба?
