Перейти к содержимому 
Сөзі/әні: Асан Пердешов
Кездестік біз ең алғашқы рет көктемде.
Сол көктем біздерді ғашық еткен бе?
Тұрушы ең ұялып менің қасымда,
Жүрегімнің сырларын саған төккенде, төккенде…
Тек сені сүйдім дара қызым деп, дара қызым деп…
Еркелетуші ем қара қызым деп, қара қызым деп…
Екеумізді екіге бөлді-ау
Өмірдің мынау қара күзі кеп, қара күзі кеп
Тағдырымның, тәлкегі қинап жанымды.
Сүйген жүрек сағынды сені, сағынды.
Тек қана сен, бақытты болшы өмірде
Тағдырыңнан сұраймын сенің бағыңды-ей, бағыңды…
Сен кетті десе, сенгім келмейді, сенгім келмейді.
Сені ешкімге де бергім келмейді, бергім келме йді
Махаббатымның пәктігі сен ең.
Сенсіз өмірге көнгім келмейді, көнгім келмейді.
Сен кетті десе, сенгім келмейді, сенгім келмейді.
Сені ешкімге де бергім келмейді, бергім келме йді
Махаббатымның жалғызы сен ең.
Сенсіз өмірге көнгім келмейді, көнгім келмейді.
