Перейти к содержимому 
Еркін Нұржанов – Алтыным
Күлкісін балғын күндердің,
Ұйқысын мақпал түндердің
Жұпарын жазғы гүлдердің,
Орыны толмас, өкініш болып,
Әкетеріңді – ай білгенді
Қайырмасы;
Алтыным сені,
Әлі де қимай жүрмін – ау.
Себезгі нұрға шомылып жатқан,
Гүлмін – ау
Арылтып жатыр,
Алты айғы қысқы қар мұннан.
Сонда да болса да,
Ерімей жатыр бір қыр – ау.
Қинаса келіп,
Сағыныш аттай қыл бір – ау.
Құтқарар пірім өзіңе арнап жыр қыр – ау
Сезімім өрнек сетінеп кетсе – ей бір жібі,
Қиын емес екен қайғыға қарай Құлдырау – ей
Алтыным сені,
әлі де қимай жүрмін – ау
Бақытсыз бала жүректің,
Бағына ерте гүл ектің.
Беймезгіл шақта жүдеттің,
жаным – ау енді баласын қалып,
Қойнымда емес түнеттің.
