Перейти к содержимому 
Жанымның бақшасында болдым мен жаным, жүрекпен!
Бір қонған бақты жасырма, жаныңа, гүл еккен.
Сен, сүйсең, деген, тілекпен,
Сен, жалғыздық едің, бұл ғұмырда.
Қорқамын, жоғалтуға, шындығында!
Қайырмасы:
Сен сүйгенімді біліп пе едің?
Сезімдерімдей тұнық па едің?
Тұнығындай бұлақтың,
Мен сені ұнаттым!
Сен көңілімді ұғып менің,
Жан биігіне шығып па едің?
Сыздатса да бір ақ мұң,
Мен сені ұнаттым!
Тағдырдың сындарында сынбадым бағым, жігермен,
Мөлдір мұң тұнған жанымда, сен соны, білер ме ең?!
Тек, білем, күнім, біреуден,
Мен өзіңе ғана сенген едім.
Қаласаң, жан-жарамды, емде менің!
