СӘБИГЕ ЕСІМ ҚОЮ

Тебіреніп ана көкірек,

Ұласты тойға толғағы.

Емиренеді есі жоқ,

Сәбиін құшып қолдағы.

Әкенің өсті мерейі,

Көңілін көрдік шалқыған.

Иірген алтын кенейі,

Қуантты түсіп алшыдан.

Уілдеп айтып іңгәсін

Я Айналып асыл арманға.

Әжесі көріп жалғасын,

Шашуын шашты бар маңға.

Маңдайдан иіскеп ботасын,

«Немерем» дейді ата да.

Ертең -ақ сәби атасын

Жетелеп шығар жотаға.

Болар ол ертең бір тұлға,

Басы боп өмір көшінің.

Жоралғы көп қой ұлтымда,

Қояйық сәби есімін.