Бәсеке-өмір дегенің,
Алды бол сол бір жарыстың.
Мәреден сені көрейін,
Туын тік, балам, намыстың.
Жақсыға көңіл марқайған,
Жұлдызға қолың соз, балам.
Суырыла озғын ортаңнан,
Сөнбесен отың маздаған.
Көгере берсін көсегең,
Жабысқын арман жалына.
Құлының жақсы десе мен,
Биіктей түсем тағы да.
Үмітім сенсің ертеңгі,
Сенімнің жықпа жалауын.
Өмірдің өзі өлшеулі,
Байқап біл бәрін, қарағым.
Марқайсын ата-анаң да,
Мақтансын жолдас – жораң да.
Пайдаңды тигіз адамға,
Пайдаңды тигіз қоғамға.
Көктегі жасын тәрізді,
Жарқ ете білгін, ұқтын ба ?
Тәлкекке салып әлсізді,
Бас иген өмір мықты ұлға.
Көзіннен мейрімнің нұрын көрем,
Қалпыннан өзгермегін күлімдеген.
Сұңқарсын самғауымен сүйіндірген
Тұлпарсын сын сағатта сүрінбеген.
Келесің ата дәстүр, салтын бағып,
Шаттанғын бақ жұлдызың жаркын жанып.
Күніге қуанышың Күн боп шығып,
Ілінсін қармағына Алтын балық.
Балама тілек өлеңінің авторы кім екен?