АЙТ МЕЙРАМДАРЫ
Дінсіздер кеше тәрк етті, Тәлкек қып ұлттың ғұрыбын. Пісіріп жеті шелпекті, Жасайтын әжем ырымын. Мұсылманшылық жолдарын, Келдік қой талай бұрмалап. […]
Дінсіздер кеше тәрк етті, Тәлкек қып ұлттың ғұрыбын. Пісіріп жеті шелпекті, Жасайтын әжем ырымын. Мұсылманшылық жолдарын, Келдік қой талай бұрмалап. […]
Жаңа жыл, Атар тағы жаңа бір таң, Толқимын қуаныштан, алабұртам. Сәби жыл есігімді қағып тұрсың, Еркіңде дана қылсаң, бала қылсаң.
Көл-көсір наурыздың берекесі, Көктем кеп көтерілді ел еңсесі. Қазақтың кең даласы шырайланып, Дүбірлі тойға ұласты кең өлкесі. Жасантып көк құрақпен
Теңелді күн мен түн бүгін, Жіпсіді нұрдан жер – мекен. Қызықтап қыздар қыр гүлін, Махаббат келді дер ме екен? Жаңа
Өмірдің артқан жүгіне, Мойымапсың да сынбапсың. Үңілем жүрек түбіне, Шешуін іздеп жұмбақтың. Жетсемші дедің тілекке, Сая боп бізге қанатың. Дау
Сыйласып, сіз-біз десіп, сыр алысар, Бақыт қой құдаң болса құрақ ұшар. Құйғытып елу деген бір ақ боз ат, Астынан алты
Ұялаған көңілінің төріне күн, Әр сөзі әзілменен өрілетін. Досымсың аңқылдаған, жарқылдаған, Жүрегі аузын ашса көрінетін. Шағың бұл күй боп шалқып
Мінезіңнің міні жоқ – майда қоңыр, Бір жымисаң кетеді жайнап өңір. Ризасыз пейіліңе дархан дала, Айырмасын шаттықтан қайран өмір. Мейірімнің
Артта қалды бес асу мен бес белең, Өрге тартып барады өмір-көш деген. Елу деген – ердің жасы қызулы, Жастық шақтың
Кезің жоқ-ау кісі көңілін қайтарған, Мінезіңе дос пейілі марқайған. Қызыл гүлсін ел сүйсініп қызығар, Бәйтерексің жапырағы жайқалған. Үміт отын балаларға
Таң күліп, Жұлдыз жанып пейіліңе, Халықтың кірдің, сірә, сеніміне. Бұл күні салауатты жігіт көрем, Басылған жастық шақтың желігі де. Жеңгеміз
Артта қап балдырған шақ, балауса күн, Отызың құшақ ашты – алау шағың. Алатау аясында жүйрік мініп, Жүйткіген күндеріңді көп аңсадың.