Имя автора: Aizhan

Сызылып, гүлдей бұралып, Қыз өссе елдің көркі ғой. Түлемес құс та, бұл анық, Қанатын көкте серпімей. Несібең бөтен шаңырақта, Қыз […]

Тосылам айтуға тіл жетпей, Түр сезім ақылға билетпей. Тұңғиық ойларға батырдың, Ұлылар қалдырған суреттей. Сұлулық алдында бас ұрдым, Келмейді сырымды

Сенбісің алаулаған таң-арманым, Күйреткен сезім-төзім қамалдарын. Сұлулықтың суреті -өзің бе едің, Жанарыңды қадалған ала алмадым. Арусың Қыз Жібектей бұлғақтаған, Күлкің

Тұрғанында көктем, жастық мөлдір көк, Ғашық отын уақыт қалай сөндірмек. Сұқтандырар сұлу қыздар болмаса, Мына өмір кетеді екен солғын боп.

Қызғанам ел түгілі, желден сені Өзіңсің арулардың ең көркемі. Лебізің, еркелеген наз-қылығың, Жанымның жапырағын тербетеді. Сен менің періштемсің жебеп жүрер,

Бұйығы тартқан қалпым бар, Болған соң саған шан ғашық. Сен барда – жаным жарқылдар, Жоқ болсаң -қалар мұң басып. Сұрама

Жастықтың шамы – махаббат, Бақыттың дәмі- махаббат. Сүюдің ұрса киесі, Жанарлар өтер боталап. Махаббат – мәңгі таусылмас, Мүскінге мойын ол

Бойдақтың қалды қынжылма, Тағдырың теліп бір қызға. Құрметпен қара, жан досым, Қолыңа қонған жұлдызға. Күн өтті шалқып желпінген, Бұғауға түстің

Көтеріп қайным бүгін нардың жүгін, өзінің тапқан екен жар-жұлдызын. Гүл болып жайнай берсін әр көктемің, Жеміске толы болсын әрбір күзің.

Бөтен жан жоқ бұл жерде, Қызады думан дүркіреп. Айтылар үйленгендерге Айшықты бата, нұр тілек. Сызылған жібек мінезі, Көңілін жұрттың ырза

Айтылуда ақ тілек, Қуаныш пен бақ тілеп. Ағылуда жұрт түгел, Келін келіп қапты деп. Бұлттанба, күн, ашықта, Жар көңілін жасытпа.

Көптен жүрген көңілді етіп алаң, Қашан отау тігер деп осы балам. Шаңырақты шаттығым шалқытады, Жерден тауып алғандай жеті қоян. Қуаныштан