– Нанды шашуға, жерге тастауға, басуға, рәсуа етуге болмайды. Нан – дәм басы, онсыз өмір жоқ. Сондықтан да дастарқанға алдымен […]

Өзара сәлемдескен соң, мұсылмандар әдетте қол алысады. Қол алысқанда алақанды бір біріне түйістіріп ұстайды, мұны “мұсафи” деп атайды. Ал саусақтардың

Тыйымдар – Белді таянбайды. Себебі жақын адамы қайтыс болғанда жоқтау айтып жылаған әйел ғана белін таянады. – Жақты таянбайды. Қайғы-қасіреттен

– Пышақ қауіпті зат болғандықтан, онымен ойнауға, жүзін жалауға, адамға кезенуге болмайды. Сол себепті де оны сыйға бермейді және сұрап,

– Ыдыста ашық қалған тағамды жаратуға болмайды. Халық ұғымыңда ашық қалған тағамды жын-шайтан жалап кетеді деп санайды. – Су құйылған

Тыйымдар – Әл үстіндегі адам о дүниеге аттанар алдында қатты қиналып жатса, дауыс көтеріп жылауға болмайды. Ол тірілерді қия алмай

– Қолды жумай тамақ жеуге болмайды. Тамақ жеудің алдында және соңында қонақтардың қолына жылы су құйылады. Қолға су құю оң

– Тойға немесе асқа қымыз әкелген сабаны біржолата сарқып босатпайды, түбінде міндетті түрде бір ожау болса да қымыз қалуы керек.

Қазақта жыл басы наурыз айының 22-мен басталады. Он екі жыл бір айналғанда бір мүшел толды есептеледі. Жыл басы “тышқан” саналады.

– Батырлар өз қаруларын қасиетті санап, сыйынған, оларды қастерлеп, әрқайсысына жеке ат қойған (мысалы: ақберен, наркескен т.б.) – Садақ пен

– Жасы кіші болса да әкесі үлкен -Жолы үлкен- болып саналады. Яғни салт -дәстүрде жол, кезек соған беріледі. – Қыз

– Егінді, шалғынды бейсауат баспайды. Обал болады. – Көкті жүлса, -Көктей соласың- деп жамандыққа жориды. – Суға дәрет сындыруға болмайды.